« حسرت برای امکانات بهتر »

یک بار یکی از راننده ها که ماشین کهنه و کارکرده ای زیر پایش بود ، از کوره در رفته و نسبت به این ماشین هایی که به سپاه می دادند اعتراض می کرد، حتی کمی هم ناسزا گفت.

می گفت :« شما ماشین های سالم و تر و تمیز رو میدین به کسای دیگه و ما باید با این ابوقراضه ها سر کنیم.»

آقا مهدی وقتی حرف های او را شنید حسابی ناراحت شد و توی جمع شروع کرد با آن راننده صحبت کردن و می گفت :

« می دونی چیه؟ بدبختی ما از همین جاست که شروع میشه. تا دیروز می زدیم توی سر طاغوتی ها و اسراف کار ها و زیاده خواه ها و کسایی که دنبال پول و مادیاتن که چرا مثل ما نمیشین، حالا توی سر خودمون می زنیم که چرا مثل اونا نمی شیم. تا دیروز می گفتیم که همه حفظ بیت المال و قناعت و پاکیزگی و ایثار رو سرمشق خودشون قرار بدن ، اما حالا توی سر خودمون می زنیم و میگیم که چرا ما نباید از ماشین های مدل بالا استفاده کنیم یا چرا از بیت المال استفاده ی کافی رو نبریم.»

در آخر هم گفت :« برادرجان ! این ره که تو می روی به ترکستان است. باید با همین ماشین سر کنی و ماشین دیگه ای نداریم.»

با صحبت های آقا مهدی ، راننده سرش را پایین انداخت و رفت پی کارش.

منبع : کتاب نمی توانست زنده بماند . به کوشش علی اکبری . راوی قهرمان زارع . صفحه39

« اطاعت از دستورات »

به دستور او ، روی کیلومتر شمار ماشین های لشکر علامتی زده شده بود که برای مشخص کردن سرعت مناسب در حرکت بود.

در این علامت ها که هنوز هم روی ماشین هایی که از آن زمان به جا مانده هست، روی کیلومتر شمار ها سه رنگ سفید و زرد و قرمز زده شده بود.

تا شصت کیلومتر با رنگ سفید ، از شصت تا نود با رنگ زرد و از نود به بالا با رنگ قرمز مشخص شده بود.

آقا مهدی خیلی روی این قضیه حساس بود.

یک بار که در جاده منتظر ماشین بود، یکی از ماشین ها که اتفاقاً از ماشین های لشکر هم بود، ایشان را سوار می کند.

سرعت ماشین بیش از حدِ مجاز بوده. آقا مهدی به راننده تذکر می دهد که :« فرمانده لشکرتون دستور داده تند نرین ، شما چرا انقدر تند میری؟»

راننده می گوید :« فرمانده لشکر گفته ؟» و بعد از این که با زدن دنده چهار ، سرعت ماشین را بیشتر می کند، می گوید :« این هم به عشق فرمانده لشکر.»

وقتی نزدیک مقر لشکر می شوند، راننده می بیند که همه به آقا مهدی احترام می گذارند. از او می پرسد :« تو کی هستی که انقدر همه بهت احترام می ذارن؟»

آقا مهدی جواب می دهد :« همونی که به عشقش زدی دنده چهار.»

راننده دستپاچه می شود و نمی داند چه بگوید و چه بکند که آقا مهدی او را نصیحت می کند و از او می خواهد که به دستورات احترام بگذارد.

منبع : کتاب نمی توانست زنده بماند . (راوی : قهرمان زارع). به کوشش علی اکبری . صفحه47