درس 23 : مادرای نامهربون

بچه ها یه مامانو بکشید با بچه ی کوچولوش. کنارش یه مرغم بکشید با جوجه ش.

خب حالا یه سوال : بچه ها به نظر شما چرا بعضی از مخلوقات خدا، وقتی مامان میشن، مامانای خیلی مهربونی میشن؟ به بچه هاشون غذا میدن، ازشون در برابر دشمنا محافظت می کنن، سعی می کنن بچه هاشونو در برابر سرما گرم نگه دارن و خیلی از این کارا. ولی بعضی از مخلوقات خدا وقتی مامان میشن، مهربونیشون کمه یا اصلا حسی به بچشون ندارن. بچشونو همینکه به دنیا میاد یا از تخم بیرون میاد، ول می کنن و میرن. نه بهشون غذا میدن، نه گرم نگهشون میدارن، نه ازشون محافظت می کنن. چرا خدا انقدر بین مخلوقاتش فرق گذاشته؟ به بعضیا انقدر مامانای مهربونی داده و به بعضیا مامانای نامهربون.

« اجازه بده بچه ها فکر کنن و جواب بدن و گفتگو کنن. وقتی گفتگو و تفکرشون تموم شد، این حدیث رو براشون بخون و بگو کنار نقاشیشون بنویسن.»

امام صادق (ع) فرمودن که : بعضی از مخلوقات خدا همینکه به دنیا میان، قوی هستن و خودشون بلدن راه برن و غذا بخورن و از خودشون مراقبت کنن. اونا نیازی به کمک مادرشون ندارن و واسه همینم خدا محبت زیادی توی دل مادرشون قرار نداده. اما بعضی از مخلوقات خدا وقتی به دنیا میان، خیلی ضعیفن و هیچکاری بلد نیستن انجام بدن. اونا به کمک مادرشون نیاز دارن و واسه همینم خدا محبت زیادی توی دل مادرشون قرار داده که تا وقتی بزرگ و قوی میشن، کنارشون بمونن و بهشون غذا بدن و ازشون مراقبت کنن.