سنگ مزار

غم پیله تنید ، پاره کردیم آن را

پروانه شدیم تا به گل ها برسیم

دیدیم که عشق ، هر کجا رفت شکست

پس یار شدیم ، تا به دل ها برسیم

افسانه نبود قصه ی یوسف مصر

باید که در عشق به زلیخا برسیم

فرهاد کجاست ؟ آن که جان داد در عشق

مجنون نشدیم تا به لیلا برسیم

مقصود دل است بوده و خواهد بود

باشد که در عشق به بلندا برسیم

خاکی نشدیم محض نیرنگ و ریا

ما در سفریم ، تا به تقوا برسیم

از قله ی کوه تا زمین راهی نیست

جاری شده ایم تا به دریا برسیم

از غم برهیم تا هدف گم نشود

امروز گذشت تا به فردا برسیم

باید چو شهید جان ما را بخرند

پر باز کنیم تا به بالا برسیم

در سنگ مزار ، این سخن حک شده بود

ما عبد شدیم تا به مولا برسیم

شاعر : نهاندل