لرزه ی ویرانگر

تا آیه ی بسم الله ، آغاز سخن باشد

از درد نگوید دل ، گفتار به حق باشد

با عرض سلام آقا ، آزاده ی دربندیم

از یاد خدا هرگز ، بیمار نمی گردیم

در راه عقاید ما ، در کوشش و پیکاریم

مُسلِم نشدیم اما ، هم سنگر عماریم

دستی به قلم داریم ، آن هم به فدای دوست

این لرزه ی ویرانگر ، از وحشت قهر اوست

در مسجد یار آقا ، یادی ز غریبان کن

امّید ظهور از تو ، از ما طلب جان کن

ما حب علی داریم ، روی از تو نگردانیم

آیینه ی یار هستی ، ما گوش به فرمانیم

آقا تو که می دانی ، سخت است حیات اما

گفتند که کم مانده ، تا روز نجات ما

از درد فراق یار ، گفتی تو به ما آقا

گفتی و نهان کردی ، رنجوری خود آقا

می دانم امام من ، رنجیده تو از مایی

درد تو به جان من ، امید جوان هایی

دانم اگر این کشور ، بی خامنه ای باشد

این امنیت و وحدت ، می میرد و می پاشد

مردم اگر آگاهید ، از آنچه که می گویم

بی وقفه به پا خیزید ، من قصه نمی گویم

از دامن امریکا ، نسلی شده آدمکش

هر اسلحه صد انسان ، بی رحم و برادر کش

در کشتن انسان ها ، یاغی گر و بی رحم اند

زن باشد و یا دختر ، ناموس نمی فهمند

این کشور امانش را ، از لطف خدا دارد

در کشور همسایه ، خون است که می بارد

شاعر : نهاندل