مجرم منم

آه ای پلاک گردنم ، آتش نباشی بر تنم

نزد خدا روز بلا ، شاهد تویی مجرم منم

باید در این عالم کمی ، ابلیس را اغوا کنی

مجنونِ جانم می شود آتش ، اگر لب وا کنی

از جوششِ من آگهی ، پا در رکابم می نهی

تا مرز جنّت آمدم ، اذن دخولم می دهی ؟

سجاده ی رنگینِ من ، بیتِ ستون دین من

از راز شب هایم بگو ، ای شاهد آمین من

افتاده بودم مست و تو ، بردی مرا تا بندگی

دیدم مددکار منی ، حیف است عمری بردگی

مدیون دنیا می شود ، هر آنکه شد دندان لق

محشور کن روزی مرا ، با شاهدانِ راه حق

قاری قرائت می کند ، آیات قرآن مرا

ای مونس تنهاییم ، آزاد کن جان مرا

با کفر می خواندم تو را ، با عشق ماندی در دلم

ای آخرین امّید و ای ، میزان حق و باطلم

ماهِ بنی هاشم مرا ، یک روز آدم می کند

روز قیامت سرخوشم ، چون یار یادم می کند

شاعر : نهاندل