درس دوم: برای سیاره ها خدایی کنید

بچه ها 2 تا دایره بکشین اندازه ی کف دستتون. حالا توی هر دایره یه صورت بکشین. دهان و دماغ بذارین براشون ولی چشم نذارین. حالا داخل دایره ها، دور صورت هاتونو با مداد رنگی، رنگی رنگی کنین. رنگای مختلف بزنین. خب حالا بالای یه دایره یه خورشید بکشین. بالای یه دایره هم هیچی نکشین. مداد سیاه رو بردارین و اون دایره ای که بالاش هیچی نکشیدین، داخلش رو سیاه کنین. تمام رنگایی که زدین رو سیاه کنین. انگار اونجا تاریکه و هیچ رنگی دیده نمیشه. حالا برای اون صورتی که توی دایره ی رنگی رنگیه، هیچی نکشین. چون این آدم چشم نداره. اما برای صورتی که توی دایره ی سیاهه، چشم بکشین. دیگه نقاشی تموم شد.

خب حالا بچه ها من میخوام یه چیزی ازتون بپرسم. فرض کنین هر کدوم از این دایره ها یه سیاره ست. شما دوست دارین روی کدوم یکی از این دو تا سیاره زندگی کنین؟ سیاره ای که توش همه ی آدما چشم دارن ولی همه جا تاریکه و نمی تونن زیبایی ها رو توش ببینن؟ یا سیاره ای که خیلی روشن و زیبا و رنگارنگه اما آدماش چشم ندارن که بتونن اون همه زیبایی رو توش ببینین؟ انتخاب شما، زندگی توی کدوم سیاره ست؟ « اجازه بده بچه ها فکر کنن و جواب بدن و گفتگو کنن. وقتی گفتگو و تفکرشون تموم شد، این حدیث رو براشون بخون و بگو کنار نقاشیشون بنویسن.»

امام صادق فرمودن که : خدا چشم رو آفرید تا رنگ ها رو ببینه. اگه چشم رو نمی آفرید، آفریدن رنگ ها دیگه فایده ای نداشت. خدا روشنایی رو آفرید تا رنگ ها دیده بشن. اگه روشنایی رو نمی آفرید، آفریدن چشم ها دیگه فایده ای نداشت.

منبع: توحید مفضل «فَکِّر»