محب اهل کسا

هر کس که بی تفاوت عبور از خدا کند

می کوشد اِنس را ز ملائک جدا کند

آزاده ای که بَرده ی نفسِ خودش شود

یک روز سهم آتش و درد و عطش شود

پیداست آدمی به دَمی می رود زِ یاد

اولاد و مال و شهرت او می رود به باد

با بارِ معصیت طلبِ جان کند ولی

بیچاره آن کسی که نشد پیروِ علی

هر کس به اهلِ بیت ندارد ارادتی

هرگز قبول نیست از او هیچ عبادتی

هر کس به بغض آل عبا مُرد کافر است

پیمانِ بندگی که شکست ، عُمر باطل است

آنان که از خدا کرم و لطف دیده اند

با حُبّ اهل بیت به مقصد رسیده اند

روزی که مال و طایفه سودی نمی کند

بیگانه بی شفاعت آن ها چه می کند ؟

گیرم که بی سواد و شاید مهندس است

قبر مُحِبّ آل محمّد مقدس است

از یاد رفتن عاقبت مردگان شود

تنها مُحِبّ اهلِ کَسا جاودان شود

شاعر : نهاندل