شهادت امام علی (ع)

قصه دارم یه قصه ی واقعی
از همونا که اشکو درمیاره
دوستی و دشمنی با دین خدا
قصه ای که هنوز ادامه داره

قبل شهادت پیامبر ما
امام علی امام مسلمین شد
دشمنای خدا شدن پریشون
دین خدا تو دنیا بهترین شد

با حضرت علی تموم مردم
عهد وفاداری و مردی بستن
حتی همون کسایی که یه وقتا
پیش پیامبر ما می نشستن

اما یه روزی از روزا همونا
حق حکومتو ازش گرفتن
می گفتن از امام علی دور بشین
مردمم از پیش علی می رفتن

به مردم کوفه می گفتن اونا
امام علی کافر و بی نمازه
بهش یه دنیا ناسزا می گفتن
تا راضی شه با دشمنا بسازه

امام علی خلیفه ی خدا بود
مخالف تموم دشمنا بود
برای اجرا شدن عدالت
دنبال چند تا یار با وفا بود

به خاطر همینم اون دشمنا
ترسیدن از امام و اونو کشتن
میگفتن از خدا ولی هیچکدوم
مثل علی خدا رو دوست نداشتن

شاعر : نهاندل

شهادت امام حسین(ع)

قصه دارم یه قصه ی واقعی

از همونا که اشکو در میاره

دوستی و دشمنی با دین خدا

قصه ای که هنوز ادامه داره

بعدِ شهادت امام دوم

امام حسین امام مسلمین شد

دشمنا گفتن که بازم دوباره

کار ما جنگِ با امام و دین شد

می گفتن این دنیا همش مال ماست

امام حسین می گفت که مال خداست

اونا می خواستن که خدایی کنن

امام حسین ولی عدالت می خواست

خیلی خلاصه می گم این قصه رو

قصه ی بی وفایی کوفیا

می گفتن از دشمنا خستن ولی

امام حسینو کشتن اون جانیا !!

امام حسین خلیفه ی خدا بود

شهادتش تو دشت کربلا بود

خدا فرستادش که حاکم باشه

ولی چرا سر از تنش جدا بود؟!

شاعر : الهام عارف پور

عید نوروز

عید اومده چه عیدی

حال دلم قشنگه

شادم و هی می خندم

دنیا چه رنگارنگه

میگن که عید نوروز

روز ظهور مولاست

همون که تو غیبته

 ولی میون ماهاست

عید همه مبارک

عیدیاتون فراوون

ایشالا هرچی زودتر

ظهور کنه آقامون

شاعر : الهام عارفپور

عید غدیر

عید اومده چه عیدی

حال دلم قشنگه

شادم و هی می خندم

دنیا چه رنگارنگه

میگم تو عید غدیر

امام ما علی شد

مبارکه مبارک

شیر خدا ولی شد

کسی که توی تقوا

از همه بهترینه

امام اول ما

امیر مؤمنینه

شاعر : نهاندل

 عید قربان pdf

عید اومده چه عیدی

حال دلم قشنگه

شادم و هی می خندم

دنیا چه رنگارنگه

میگم تو عید قربان

فدات بشم خداجون

هرچی بگی گوش میدم

حتی برات میدم جون

مثل پیامبری که

گفتی بهش فدا کن

گل پسر جوونت

سر از تنش جدا کن

رفت و بهش یه بره

دادی برا قربونی

گفتی که امتحان بود

قبول شدی میدونی؟

عاشقتم خداجون

عاشق مهربونیت

کاش که منم قبول شم

تو عید آسمونیت

شاعر : الهام عارف پور

دوستی با دشمن

حلم شتر چنان که معلوم است ، اگر طفلی مهارش گیرد و صد فرسنگ بَرَد ، گردن از متابعتش نپیچد ، اما اگر درّه ای هولناک پیش آید که موجب هلاک باشد و طفل آن جا به نادانی خواهد شدن ، زمام از کفش در گسلاند و بیش مطاوعت نکند که هنگام درشتی ملاطفت مذموم است. و گویند : دشمن به ملاطفت دوست نگردد بلکه طمع زیادت کند.

کسی که لطف کند با تو خاک پایش باش

وگر ستیزه برد در دو چشمش آکن خاک

سخن به لطف و کرم با درشتخوی مگوی

که زنگ خورده نگردد به نرم سوهان پاک

ترجمه :

شتر انقدر صبر و بردباری داره که اگه حتی یه بچه هم افسارشو بگیره و چندین کیلومتر راهش ببره ، بازم راه میره و از بچه اطاعت می کنه. اما اگه یهو برسه به یه دره ی وحشتناک که میدونه اگه بیفته توش میمیره، دیگه از بچه اطاعت نمی کنه و هرچقدرم بچه تلاش کنه که شتر رو حرکت بده ، اون شتره دیگه حرکت نمی کنه و جلو نمیره. چون نمیشه با کسی که میخواد تو رو به کشتن بده مهربون بود و حرفشو گوش کرد. میگن که اگه به دشمن محبت بکنی، دوستت نمیشه بلکه ازت می خواد که همه چیزتم در اختیارش بذاری.

اگه کسی بهت محبت کرد تو هم همه چیزتو فداش کن ولی اگه باهات دشمنی کرد طوری رفتار کن که دیگه جرئت نکنه باهات دشمنی کنه. از آدم زورگو و بداخلاق انتظار نداشته باش که بخشنده و مهربون باشه. آهن یه جور فلزه و به خاطر همینم وقتی که دچار زنگ زدگی میشه فقط باید با یه فلز دیگه « یعنی سوهان » زنگشو برطرف کرد.

 کجا حرف؟ کجا سکوت؟

نادان را بِه از خاموشی نیست، وگر این مصلحت بدانستی نادان نبودی.

چون نداری کمال فضل آن بِه

که زبان در دهان نگه داری

آدمی را زبان فضیحه کند

جوز بی مغز را سبکساری

***

خری را ابلهی تعلیم می داد

بر او بر صرف کرده سعی دائم

حکیمی گفتش ای نادان چه کوشی؟!

در این سودا به ترس از لوم لایم

نیاموزد بهایم از تو گفتار

تو خاموشی بیاموز از بهایم

ترجمه :

آدمی که چیزی رو نمی دونه بهتره که سکوت کنه و حرفی نزنه. اگه اون آدم می فهمید که سکوت کردن به نفعشه و به خاطر همینم حرف نمی زد، اونوقت مردم نمی فهمیدن که اون آدم هیچ چیزی رو نمی دونه و به خاطر همینم بهش نمی گفتن نادان.

اگه درباره ی چیزی آگاهی و دانش نداری بهتره که حرفی نزنی. چون اگه حرف بزنی، بی سوادیت معلوم میشه و آبروت میره. مثل گردو که اگه وزنش سبک باشه مردم می فهمن که توش مغز گردو نیست و اونو نمی خرن، آدمم اگه چیزی رو ندونه و دربارش حرف بزه، مردم می فهمن که تو سرش خالیه و مغز نداره و به خاطر همینم آبروش میره و دیگه کسی بهش محلش نمیذاره.

یه آدم نادون، هی تلاش می کرد به خرش حرف زدن یاد بده ولی خره یاد نمی گرفت حرف بزنه. یه آدم آگاه و حکیمی میاد پیشش و میگه ای آدم نادون! آخه این چه کاریه که داری انقدر براش تلاش می کنی؟!! حداقل از آدمایی که به خاطر این کار سرزنشت می کنن بترس. این حیوون از تو حرف زدن یاد نمی گیره ولی تو حرف نزدن رو از این حیوون یاد بگیر.

یاد من باش

یک نفر دارد صدایم می کند

از پلیدی ها جدایم می کند

غرق احساس قشنگی می شوم

دختر خوب و زرنگی می شوم

آن صدای مهربان و رهنما

با اذان هر روز می گوید به ما

من خدایی زنده و پاینده ام

هدیه ها دارم برای بنده ام

بنده ی خوبم بیا نزدیک تر

عاشقم هستی ولی من بیشتر

در کلاس بندگی غایب نباش

نمره ی خوبی بگیر آخر نباش

با وضو ، با چادر گلدار و با

خنده ای بر لب به نزد من بیا

جانمازت را کمی خوش عطر کن

دوستانت را به معروف امر کن

یاد من باش و نمازت را بخوان

بنده ی خوبم کنار من بمان

سجده کن تا غرق زیبایی شوی

پیش چشم من تماشایی شوی

من خدایی می کنم تو بندگی

چند رکعت عاشقی دلدادگی

با نماز از غم رهایت می کنم

از پلیدی ها جدایت می کنم

با نماز ابلیس را از خود بران

بنده ی خوبم نمازت را بخوان

شاعر : الهام عارف پور

توفیق عاشقی

قلبم برای توست یقینم برای توست

ذهنم ولی پر است از افکار نادرست

عمر مرا به نقش گنه مُرتَسَم نکن

من تازه عاشقت شده ام بی کسم نکن

نشکن دل مرا تو خدای منی و بس

چشمان من ندیده به غیر از تو هیچ کس

شادم از این جهت که خریدار من تویی

تنها پناه لحظه ی دشوار من تویی

شادم از این جهت که تو را دارد این دلم

مهر تو مانعیست بر اعمال باطلم

یک روز خالصانه ریاکار می شوم

آری ببین مرا که گنهکار می شوم

توفیق عشق را همه جا جار میزنم

هر شب سری به منزل احرار می زنم

بگذار عاشقانه بخوانم برای تو

بگذار تا همیشه بمانم برای تو

من تازه عاشقت شده ام دوست دارمت

روح تو زنده کرده مرا تا بخوانمت

مرگ و حیات من همه بر روی آب بود

پارو شکسته بود و هوا هم خراب بود

غیر از تو هیچ کس به من انگیزه ای نداد

مقصد نداشتم هدف تازه ای نداد

دنیای من شدی تو تمنای من شدی

تنها امید این دل تنهای من شدی

سخت است از تو دور شدن ابتدای راه

بگذار تا کنار تو باشم مرا بخواه

من تازه عاشقت شده ام خوب می شوم

یک روز در حریم تو محبوب می شوم

می گویم از تو سمت تو پرواز می کنم

خاکم ولی برای تو اعجاز می کنم

مقصود من تویی به کجا رو بیاورم

من بی تو بی قرارم و پوچ است باورم

پرواز سهم شاپرک پرشکسته نیست

اما برای من ره پرواز بسته نیست

بگذار تا برای تو باشم خدای من

احمد پیمبرم و علی مقتدای من

شاعر : نهاندل

هدف از این بازی : آموزش مفهوم اتحاد

نکته: اسم بازی رو به بچه ها نگو چون به نتیجه ی بازی پی میبرن.

روش بازی:

چند حرف از حروف الفبا رو روی تابلو بنویس. بچه ها باید تکی تکی باهاشون کلمه بسازن و بعد از سه دقیقه، تعداد کلمات رو گوشه ی کاغذشون بنویسن.

حالا حروف رو عوض کن و بچه ها رو به گروه دو نفره تقسیم کن و همون مراحل قبلی رو برو.

دوباره حروف رو عوض کن و اعضای گروه رو بیشتر کن. مثلا گروه 4 یا 5 نفره و مجددا همون مراحل رو تکرار کن.

در آخر، تعداد کلماتشون رو به ترتیب مراحل، روی تابلو بنویس و بدون اینکه بخوای چیزی از نتیجه ی بازی، این سوال رو ازشون بپرس:

بچه ها الآن چه اتفاقی افتاد؟ چرا تعداد کلماتتون هر بار بیشتر شد و نتیجه، بهتر از قبل شد؟ «گفتگو کن»