ماجرای شیخ حسین و حرم امام حسین(ع)

بچه ها داستان ما درباره ی یه حاج آقاییه که زمانای خیلی خیلی قدیم که هنوز موتور و ماشین و وسایل نقلیه اختراع نشده بوده زندگی میکرده. این حاج آقا انقدر آدم محترم و بزرگی بوده که مردم وقتی میخواستن صداش کنن، فقط اسمشو نمیگفتن، صداش میکردن شیخ.
شیخ کی؟ شیخ حسین.
آقا شیخ حسین…
حالا بچه ها ! این آقا شیخ حسین ما، یه شب که خوابیده بوده، خواب میبینه که رفته کربلا، واسه زیارت امام حسین.
بعد همونجوری که داشته زیارت می کرده، یهو می بینه یه پسر جوونی وارد حرم میشه و با لبخند و خوشحالی میگه :«سلام امام حسین.»
همون لحظه هم یه دفعه روح نورانی امام حسین میاد پیش پسره و با مهربونی و لبخند میگه :«به به! سلام پسر خوبم.»
شیخ حسین همینکه این صحنه رو میبینه، یهو از خواب میپره. با خودش میگه : ای بابا. این دیگه چه خوابی بود من دیدم. اون پسره دیگه کی بود. اصلا یعنی خدا خواسته با این خواب چی بهم بگه.
خلاصه که براش یه سوال خیلی بزرگ پیش میاد که دوست داشته هرچی زودتر به جوابش برسه.

صفحات: 1· 2· 3· 4

ماجرای درخت خرما

بچه ها داستان ما درباره ی یه درخته که بهش میگن درخت خرما. یا نخل خرما. کیا تاحالا از نزدیک درخت خرما دیدن؟ کجاها دیدین؟ توی چه شهرایی؟

بچه ها درخت خرما، میوه هاش واقعا شیرین و خوشمزه و پر از خاصیته. خیلی از آدما خرما رو با چایی و دمنوش میخورن. بعضیا باهاش غذا درست می کنن. بعضیا ازش سرکه و شیره میگیرن. بعضیا باهاش شیرینی درست می کنن. بعضیا بیماری هاشون رو با خرما درمان می کنن. حتی با هسته ی خرما برای خوشون سرمه درست می کنن و میکشن توی چشمشون تا بیناییشون تقویت بشه. خلاصه که درخت خرما خیلی خیلی با ما آدما مهربونه. چون همیشه بهمون سود و فایده میرسونه.

صفحات: 1· 2· 3· 4

ماجرای درخت مانچینیل

بچه ها داستان ما درباره ی یه درخته به اسم مانچینیل. کی تاحالا درخت مانچینیل رو از نزدیک دیده؟

درخت مانچینیل سمی ترین درخت دنیاست. میوه هاش خیلی شبیه سیب کاله اما خب همه چیزش سمیه. میوه هاش، شاخه هاش، برگاش، همه چیزش. واسه همینم همیشه کنارش یه تابلو میزنن که مردم بشناسنش و نزدیکش نشن تا جونشون به خطر نیفته.

حالا درخت مانچینیل قصه ی ما که توی یه روستای خیلی خوشگل، کنار یه رودخونه ی پر از آب رشد کرده بود و اونجا زندگی میکرد، به خاطر همین چیزا، همیشه به درخت سیبی که چند قدم اون طرف ترش بود حسودی میکرد. چون میدید مردم روستا میان سمت درخت سیب، زیر سایه ش میشینن و کیف می کنن، میوه هاشو که پر از خاصیته میخورن. باهاش مربا درست می کنن. لواشک درست می کنن. کمپوت درست می کنن. برگه درست می کنن. سرکه درست می کنن. آب میوه شو میگیرن و میخورن و کلی کیف می کنن و آخرشم خدا رو واسه ی همه ی این نعمت هاش شکر می کنن. اما سمت اون هیچ وقت نمیان و ازش فرار می کنن. چون اون خیلی سمیه و اگه بهش دست بزنن میمیرن.

صفحات: 1· 2· 3· 4