درس دوم : تقسیم بندی کلمات قرآن

بچه ها تمام کلمه های قرآن، سه دسته هستن.

یا اسم هستن. یا فعل . یا حرف.

اسم چیه : همه ی چیزایی که اطرافمون می بینیم اسم هستن. ( چشم - گوش - مداد - تابلو - دیوار - انسان - چراغ )

فعل چیه : هرکاری که اسم ها انجام میدن، فعله.

چشم چیه؟ اسمه. چی کار میکنه؟ میبینه. ( دیدم - دیدی - میبینی - میبینه )

مداد چیه؟ اسمه. چی کار میکنه؟ مینویسه. میکشه. ( کشیدم - کشیدی - بکش - می کشی - بنویس - نوشتی )

حرف چیه : هر کلمه ای که تنها باشه، معنی نداره. ( تا - از  - به - با - در )

مثال : زهرا با مدادرنگی نقاشی کشید. علی با محمد از مدرسه به پارک رفت تا بازی کند.

اسم و فعل و حرفشو مشخص کنید. ( مثال زیاد بزن )

پایان درس دوم

پیشی کوچولو

میو میو ، یه پیشی

داره کتاب میخونه

خدا دوسش داره چون

خیلی چیزا میدونه

می خوام بگم به پیشی

میای باهام رفیق شی؟

تو خیلی دانا هستی

تو دوست خوبی میشی

شاعر : الهام عارفپور

 عید غدیر

عید اومده چه عیدی

حال دلم قشنگه

شادم و هی میخندم

دنیا چه رنگارنگه

عیدی که توش ما همه

قولی دادیم مردونه

به حضرت محمد

که حق زمین نمونه

ما قول دادیم همیشه

شیعه ی مولا باشیم

اگر که با خداییم

با علی همصدا شیم

همونکه توی تقوا

از همه بهترینه

امام اول ما

امیرِ مؤمنینه

عید همه مبارک

عید بزرگ غدیر

یادت باشه از آقا

یه عیدی خوب بگیر

شاعر : الهام عارفپور

روز جمهوری اسلامی

عید اومده چه عیدی

حال دلم قشنگه

شادم و هی میخندم

دنیا چه رنگارنگه

میگن تو فصل بهار

دوازده فروردین

ایرانو پس گرفتیم

از آدمای بی دین

دشمنو ذله کردیم

با اتحاد و ایمان

بین همه کشورا

ماها شدیم قهرمان

کشور خوبمونو

دادیم به دست خدا

رهبرمون خمینی

باهاش شدیم همصدا

تموم زندگیمون

تو راه حق فدا شد

جمهوری اسلامی

عید بزرگ ما شد

شاعر : الهام عارفپور

درس اول : چرا قرآن عربی اومده؟

بچه ها! ما برای اینکه بفهمیم توی نماز و دعاها و قرآن چی میگیم، باید یکمی با زبان عربی آشنا باشیم. حالا ممکنه بگین که چرا خدا اینارو عربی آورده که ما بخوایم زحمت بکشیم و یه زبان دیگه رو یاد بگیریم؟

تصور کنین نشستین سر سفره ی غذا. مامان عدس پلو درست کرده.

( - ماماااااااان! چرا عدس پلو درست کردی؟ چرا قیمه درست نکردی؟ چرا قرمه سبزی درست نکردی؟ چرا ماکارونی نه؟ چرا پیتزا نه؟ چرا آبگوشت نه؟ چرا مرغ نه؟ )

مامان چی میگه؟ میگه بخور بچه. بخور غر نزن. برکت خداست. نعمت خداست. بخور بگو خداروشکر. هدف اینه که سیر بشی و یه خاصیتی به بدنت برسه. چه فرقی می کنه من الآن چی سر سفره گذاشتم. بخور و بگو خداروشکر.

قرآنم اینجوریه.

صفحات: 1· 2· 3

امام صادق(ع) = منبع: کافی

اَکمَلُ النّاسِ عَقلاً . اَحسَنُهُم خُلُقاً

هرکی عقلش کاملتر . اخلاقش خوب و بهتر

ریتم حدیث

درس اول: تاریخچه آفرینش انسان « دنیای ارواح »

بچه ها! شما روزایی رو که تازه به دنیا اومده بودین، روزایی رو که یک ماهه بودین، 4 ماهه بودین، 1 ساله بودین، یادتونه؟ « پاسخ بگیر »

نه؟ ولی یه وقتایی یه خاطره هایی از اون موقعا میاین تعریف می کنین. چطوری این کارو می کنین؟ خب شما که یادتون نیست. مثلا میگین من وقتی یک سالم بود به بستنی می گفتم ببنی. یا مثلا اولین باری که اومدم راه برم، با کله رفتم توی شکم خالم اینا رو که شما یادتون نیست. از کجا میدونین پس؟ « پاسخ بگیر »

پس در واقع این بزرگتراتونن که میان برای شما تعریف می کنن. بچه ها شما اینارو یادتون نیست ولی اینا گذشته ی شمان که بزرگتراتون یادشونه و میان برای شما تعریف می کنن.

حالا ما یه گذشته ی دیگه هم داریم که حتی بزرگترامونم یادشون نیست ولی ما یه چیزایی از اون گذشته ها بلدیم و واسه هم تعریف می کنیم. چطوری بلدیم؟ چون برعکس ما که یادمون رفته، پیامبرا و امام های ما همه رو یادشونه و اومدن اونا رو برای ما تعریف کردن. درس امروزمونم در مورد یکی از همین گذشته های ماست. روزایی که ما تازه به وجود اومده بودیم.

صفحات: 1· 2· 3· 4

دلیل بود و نبودم ، تویی تمام وجودم

چه می شد آخر اگر من ، کمی به رنگ تو بودم

چه می شد این دلِ زارم ، فقط برای تو میزد

چه می شد عشق بیاید ، دل از هوس بِگُریزد

مرا نگاه کن آقا ، دلم قرار ندارد

مرا ببخش اگر این دل ، هوای یار ندارد

اگرچه غافلم از خود ، اگرچه غرق گناهم

به سویت آمدم آقا ، که یاری از تو بخواهم

میان مرگ و حیاتم ، میان دردم و درمان

نگاه کن به من آقا ، ز من تو روی نگردان

هبوط کرده ام اینجا ، مرا به خود برسانم

گذشت نیمی از عمرم ، مگر چقدر جوانم

تو شاهدی که بریدم ، از آنچه هستم و بودم

دلیل بود و نبودم ، تویی تمام وجودم

شاعر : نهاندل

 من دلم دریاست اما گاه طوفان می شود

یاد تو می آید و آرامِ این جان می شود

در سیاهی ماندم اما خوب میدانم که ماه

گاه نزد آسمانِ صبح، مهمان می شود

یک نفر از سایه ها می گفت و من آموختم

نور هم گاهی میان ابر ، پنهان می شود

زندگی سخت است اما بی تو بودن سخت تر

با تو اما مرگ هم زیبا و آسان می شود

دست هایم گرچه خالی خوب میدانم ولی

ابر می آید در این صحرا و باران می شود

من در این دنیای فانی عاقبت آموختم

هرکسی از عشق دور افتد پریشان میشود

یک قدم تا خالقت بردار ، تا باقی شوی

هرکس از خود بگذرد، عامل به قرآن می شود

شاعر : نهاندل

مثل نوری که بتابد بر آب

قلب هم می شکند

چه گرفته‌ست هوا

کاش باران بزند

کاش باران بزند …

همه جا پر شود از عطر زمین

به چه می اندیشی؟!!!

نزد یارت بنشین

دل به دریا بزن اینجا همه صحراگردند

همه چی خوب شود دور خدا می گردند

عشق آن است که طوفانزده باشد کشتی

قصه را از تو بپرسند و بگویی که به دنبال خودت می گشتی

چون خدا نزدیک است

و تو اما دوری …

ماه زیبای دل من، تو چرا مهجوری؟

آه تقصیر من است

مانده ام پشت حجاب

چون که دل می شکند

مثل نوری که بتابد برآب

شاعر : نهاندل