درس سوم : اعضای بدن در قرآن

هفته ای دو کلمه برای آموزش به کودکان کافیه. pdfکاغذقرآنی

تعداد کلمات : 35 کلمه

تعداد اعضاء : 24 عضو

شامل: چشم . گوش . ریش . دماغ . دندان . دهان . سر . لب . زبان . صورت . دست . پا . انگشت . شکم . رگ . خون . استخوان . گوشت . پوست . روده . حنجره . چانه . گردن . گلو

چشم : عَین  - چشم ها : اَعیُن - عَینَین  -  گوش : اُذُن  -  گوش ها : آذان  -  ریش : لِحیَة  -  دماغ : اَنف  -  دندان : سِنّ  -  دهان ها : اَفواه  -  سر : رأس  -  سرها : رُؤُوس  -  لب ها : شَفَتَین  -  زبان : لِسان  -  زبان ها : ألسِن  -  صورت : وَجه  -  صورت ها : وُجوه  -  دست : یَد  -  دست ها : أید  - پاها : رِجلَین و أرجُل  -  سر انگشتان : أنامِل  -  انگشت : بَنان  -  شکم : بَطن  - شکم ها : بُطون  -  رگ : وَرید  -  خون : دَم  -  استخوان : عِظام  -  گوشت : لَحم  -  پوست ها : جُلود  -  روده ها : أمعاء  -  حنجره ها : حَناجِر  -  چانه ها : أذقان  -  گردن : عُنُق  -  گردن ها : أعناق  -  گلو : حُلقوم

نکته1 : قلب و صدر که توی قرآن اومده، جزء اعضای بدن نیست. منظور از صدر در قرآن، ظرفیت و وسعت میدان معنوی انسان هست. برای قلب هم به کتب تفسیری مراجعه کنید.

نکته2 : بعد از آموزش هر کلمه، از کودکان بخواید تا اون کلمه رو در کاغذ قرآنی، قسمت اعضای بدن، پیدا کنن و با ماژیک وایت برد سبز، رنگش کنن. کاغذ قرآنی رو در یک کاور شفاف قرار بدین. معمولا روز اول براشون سخته چون چشماشون به عبارات قرآنی عادت نداره ولی به مرور زمان براشون راحت میشه.

ماجرای درخت مانچینیل

بچه ها داستان ما درباره ی یه درخته به اسم مانچینیل. کی تاحالا درخت مانچینیل رو از نزدیک دیده؟

درخت مانچینیل سمی ترین درخت دنیاست. میوه هاش خیلی شبیه سیب کاله اما خب همه چیزش سمیه. میوه هاش، شاخه هاش، برگاش، همه چیزش. واسه همینم همیشه کنارش یه تابلو میزنن که مردم بشناسنش و نزدیکش نشن تا جونشون به خطر نیفته.

حالا درخت مانچینیل قصه ی ما که توی یه روستای خیلی خوشگل، کنار یه رودخونه ی پر از آب رشد کرده بود و اونجا زندگی میکرد، به خاطر همین چیزا، همیشه به درخت سیبی که چند قدم اون طرف ترش بود حسودی میکرد. چون میدید مردم روستا میان سمت درخت سیب، زیر سایه ش میشینن و کیف می کنن، میوه هاشو که پر از خاصیته میخورن. باهاش مربا درست می کنن. لواشک درست می کنن. کمپوت درست می کنن. برگه درست می کنن. سرکه درست می کنن. آب میوه شو میگیرن و میخورن و کلی کیف می کنن و آخرشم خدا رو واسه ی همه ی این نعمت هاش شکر می کنن. اما سمت اون هیچ وقت نمیان و ازش فرار می کنن. چون اون خیلی سمیه و اگه بهش دست بزنن میمیرن.

صفحات: 1· 2· 3· 4

درس دوم : تقسیم بندی کلمات قرآن

بچه ها تمام کلمه های قرآن، سه دسته هستن.

یا اسم هستن. یا فعل . یا حرف.

اسم چیه : همه ی چیزایی که اطرافمون می بینیم اسم هستن. ( چشم - گوش - مداد - تابلو - دیوار - انسان - چراغ )

فعل چیه : هرکاری که اسم ها انجام میدن، فعله.

چشم چیه؟ اسمه. چی کار میکنه؟ میبینه. ( دیدم - دیدی - میبینی - میبینه )

مداد چیه؟ اسمه. چی کار میکنه؟ مینویسه. میکشه. ( کشیدم - کشیدی - بکش - می کشی - بنویس - نوشتی )

حرف چیه : هر کلمه ای که تنها باشه، معنی نداره. ( تا - از  - به - با - در )

مثال : زهرا با مدادرنگی نقاشی کشید. علی با محمد از مدرسه به پارک رفت تا بازی کند.

اسم و فعل و حرفشو مشخص کنید. ( مثال زیاد بزن )

پایان درس دوم

پیشی کوچولو

میو میو ، یه پیشی

داره کتاب میخونه

خدا دوسش داره چون

خیلی چیزا میدونه

می خوام بگم به پیشی

میای باهام رفیق شی؟

تو خیلی دانا هستی

تو دوست خوبی میشی

شاعر : الهام عارفپور

 عید غدیر

عید اومده چه عیدی

حال دلم قشنگه

شادم و هی میخندم

دنیا چه رنگارنگه

عیدی که توش ما همه

قولی دادیم مردونه

به حضرت محمد

که حق زمین نمونه

ما قول دادیم همیشه

شیعه ی مولا باشیم

اگر که با خداییم

با علی همصدا شیم

همونکه توی تقوا

از همه بهترینه

امام اول ما

امیرِ مؤمنینه

عید همه مبارک

عید بزرگ غدیر

یادت باشه از آقا

یه عیدی خوب بگیر

شاعر : الهام عارفپور

روز جمهوری اسلامی

عید اومده چه عیدی

حال دلم قشنگه

شادم و هی میخندم

دنیا چه رنگارنگه

میگن تو فصل بهار

دوازده فروردین

ایرانو پس گرفتیم

از آدمای بی دین

دشمنو ذله کردیم

با اتحاد و ایمان

بین همه کشورا

ماها شدیم قهرمان

کشور خوبمونو

دادیم به دست خدا

رهبرمون خمینی

باهاش شدیم همصدا

تموم زندگیمون

تو راه حق فدا شد

جمهوری اسلامی

عید بزرگ ما شد

شاعر : الهام عارفپور

درس اول : چرا قرآن عربی اومده؟

بچه ها! ما برای اینکه بفهمیم توی نماز و دعاها و قرآن چی میگیم، باید یکمی با زبان عربی آشنا باشیم. حالا ممکنه بگین که چرا خدا اینارو عربی آورده که ما بخوایم زحمت بکشیم و یه زبان دیگه رو یاد بگیریم؟

تصور کنین نشستین سر سفره ی غذا. مامان عدس پلو درست کرده.

( - ماماااااااان! چرا عدس پلو درست کردی؟ چرا قیمه درست نکردی؟ چرا قرمه سبزی درست نکردی؟ چرا ماکارونی نه؟ چرا پیتزا نه؟ چرا آبگوشت نه؟ چرا مرغ نه؟ )

مامان چی میگه؟ میگه بخور بچه. بخور غر نزن. برکت خداست. نعمت خداست. بخور بگو خداروشکر. هدف اینه که سیر بشی و یه خاصیتی به بدنت برسه. چه فرقی می کنه من الآن چی سر سفره گذاشتم. بخور و بگو خداروشکر.

قرآنم اینجوریه.

صفحات: 1· 2· 3

امام صادق(ع) = منبع: کافی

اَکمَلُ النّاسِ عَقلاً . اَحسَنُهُم خُلُقاً

هرکی عقلش کاملتر . اخلاقش خوب و بهتر

ریتم حدیث

درس اول: تاریخچه آفرینش انسان « دنیای ارواح »

بچه ها! شما روزایی رو که تازه به دنیا اومده بودین، روزایی رو که یک ماهه بودین، 4 ماهه بودین، 1 ساله بودین، یادتونه؟ « پاسخ بگیر »

نه؟ ولی یه وقتایی یه خاطره هایی از اون موقعا میاین تعریف می کنین. چطوری این کارو می کنین؟ خب شما که یادتون نیست. مثلا میگین من وقتی یک سالم بود به بستنی می گفتم ببنی. یا مثلا اولین باری که اومدم راه برم، با کله رفتم توی شکم خالم اینا رو که شما یادتون نیست. از کجا میدونین پس؟ « پاسخ بگیر »

پس در واقع این بزرگتراتونن که میان برای شما تعریف می کنن. بچه ها شما اینارو یادتون نیست ولی اینا گذشته ی شمان که بزرگتراتون یادشونه و میان برای شما تعریف می کنن.

حالا ما یه گذشته ی دیگه هم داریم که حتی بزرگترامونم یادشون نیست ولی ما یه چیزایی از اون گذشته ها بلدیم و واسه هم تعریف می کنیم. چطوری بلدیم؟ چون برعکس ما که یادمون رفته، پیامبرا و امام های ما همه رو یادشونه و اومدن اونا رو برای ما تعریف کردن. درس امروزمونم در مورد یکی از همین گذشته های ماست. روزایی که ما تازه به وجود اومده بودیم.

صفحات: 1· 2· 3· 4

دلیل بود و نبودم ، تویی تمام وجودم

چه می شد آخر اگر من ، کمی به رنگ تو بودم

چه می شد این دلِ زارم ، فقط برای تو میزد

چه می شد عشق بیاید ، دل از هوس بِگُریزد

مرا نگاه کن آقا ، دلم قرار ندارد

مرا ببخش اگر این دل ، هوای یار ندارد

اگرچه غافلم از خود ، اگرچه غرق گناهم

به سویت آمدم آقا ، که یاری از تو بخواهم

میان مرگ و حیاتم ، میان دردم و درمان

نگاه کن به من آقا ، ز من تو روی نگردان

هبوط کرده ام اینجا ، مرا به خود برسانم

گذشت نیمی از عمرم ، مگر چقدر جوانم

تو شاهدی که بریدم ، از آنچه هستم و بودم

دلیل بود و نبودم ، تویی تمام وجودم

شاعر : نهاندل